Een Kompas om Je Eigen Pad te Vinden

Ik voelde een drive om de dingen waar ik zoveel aan heb gehad te kunnen delen met meer mensen. Met groepen waarin mensen ook weer van elkaar zouden kunnen leren.

Ik bestudeer het leven

Pijn en vermoeidheid. Het was het begin van ruim 10 jaar ziek zijn toen ik 15 was. Chronisch vermoeidheidssyndroom werd het genoemd. Doordat ik ziek was, nam ik eigenlijk geen deel meer aan het “gewone” leven zoals mijn leeftijdsgenoten deden. Ik ging niet naar school, ging niet uit, kon niet meer voetballen, enzovoort. Ik lag veel op bed en was constant zoekende. Zoekend om beter te worden. Ik was er van overtuigd dat ik beter kon worden en ben daar dag en nacht mee bezig geweest. Als ik mensen tegen kwam dan werd mij vaak gevraagd welke studie ik deed. Ik beantwoordde deze vraag altijd met “Ik bestudeer het leven”. Zo voelde het ook voor mij. Ik was erg geïnteresseerd in hoe het leven in elkaar zit. Hoe ziek zijn zit. Hoe mijn geest invloed heeft op mijn lichaam. Hoe het zit met spiritualiteit en geloof.

Ik weet zeker dat ik beter word

Wat ik zelf altijd gevaarlijk vind is om het over genezen te hebben. In de alternatieve wereld hoor ik zo vaak dat er iets is waardoor iedereen geneest of beter wordt. Ik vind dat gevaarlijk omdat het naar mijn idee een uitspraak is die je niet kunt doen. Er is volgens mij niets wat voor IEDEREEN werkt. Ik voel dan ook altijd een voorzichtigheid om het over beter worden te hebben. Ik riep altijd: “Ik weet zeker dat ik beter word!” Dat was ook echt zo. Ik voelde dat oprecht vanuit elke cel in mijn lichaam. Ook toen ik het na 8 jaar nog steeds niet had gevonden. Toch hoor ik wel bij een groep mensen die een ziekte had en er beter van is geworden. Daar heb ik echt geluk mee vind ik.

Het begin van beter worden

Doordat ik ervan overtuigd was dat ik beter kon worden, heb ik alles geprobeerd en aangepakt. Al jong kwam ik in aanraking met allemaal alternatieve vormen van therapie. Uiteindelijk heb ik zo aan den lijve ervaren wat wel en niet voor mij werkte. Maar ook hoe groot de kracht van emoties en de geest is op het lichaam. Bij Praktijk Erna Rensen vond ik het. Ik wist meteen dat Erna de persoon was die mij verder kon helpen om te komen waar ik wilde komen. Dit was voor mij het begin van beter worden. Ik volgde verschillende vormen van therapie zoals training Back to Basic, Coach4All-therapie en meer. Voor het eerst, na al die jaren, kon ik weer LEVEN. De ervaring die ik hier heb opgedaan en de kracht van het verwerken van emoties op lichamelijk vlak vond ik zo mooi dat ik daar meer mee wilde.

De ontdekking van een nieuwe passie

In de zomer van 2016 kwam ik “per toeval” een boek van Ralph Moorman tegen. Een boek dat gaat over hormonen in combinatie met voeding. Het was alsof ik voor het eerst iets tegen kwam wat precies aansloot op wat ik zelf altijd ervaren had. Ik herkende me zo in dat boek. In mijn ziektegeschiedenis had ik altijd al last van veel hormonale klachten tijdens en voor de menstruatie. Door het lezen van de boeken kwam ik erachter dat hormonen nog veel meer zijn dan alleen de geslachtshormonen. Dat hormonen ook veel te maken hebben met energie of vermoeidheid, met je humeur en eigenlijk elk lichaamsproces dat je kan bedenken. Dat vond ik een openbaring! Vooral omdat je er gelukkig op een positieve manier invloed op kunt uitoefenen.

Vanaf mijn 15^e ben ik van alles gaan uitproberen qua voeding in combinatie met lichamelijke klachten, alleen wist ik eigenlijk niet wat ik deed.

Ik heb eten altijd super geweldig gevonden. Vooral warm eten. Zo lekker en fantastisch! Mijn oma en moeder zijn ook altijd al een inspiratiebron qua moestuin en omgaan met voeding geweest. Dat het echt iets is om respect voor te hebben, zowel voor dierlijke als plantaardige voeding. Door mijn enthousiasme heb ik ook alle boeken aan mijn moeder laten zien. Aan iedereen om mij heen die het maar interessant vond. Het is erg leuk om dit met mijn moeder te kunnen delen. En inmiddels ook met mijn zusje. Dat vind ik ook weer zo mooi!

Prachtig alsook Confronterend

Ondanks dat ik bij de groep behoor die beter is geworden, besef ik me tegelijkertijd ook enorm dat ik nog altijd een bepaalde gevoeligheid heb. Een kwetsbaarheid waardoor oude klachten terug kunnen komen. Misschien is het wel zo dat ik iets heb wat als het ware slaapt. Alsof iets in mij rustig en tevreden wordt wanneer het goed met mij gaat. Wanneer ik de dingen kan doen waarvan ik inmiddels weet dat ik het er goed op doe en waardoor ik me dus beter en heel goed voel. Dat ik daardoor niet meer de zieke Inge ben die doodmoe is, pijn heeft, in bed ligt, depressieve gevoelens ervaart en geen toekomst of waarde voelt. De Inge die zich ineens weer gescheiden, machteloos en in de steek gelaten door het lichaam voelt. Beter is dan de Inge die energie heeft, weer in de maatschappij staat en een baan heeft. Daar kon ik 15 jaar geleden alleen maar van dromen.

Beter dan daarvoor

Als kind was ik altijd al degene die “wat had”. Zelfs bij de gipsafdeling in het ziekenhuis kenden ze me al. Blijkbaar is dit een rode draad in mijn leven. Nu nog heb ik dan weer een vage blessure, hoor bij de griepgolf, heb bijzondere ongelukjes enzovoort. Soms vind ik het zelfs echt deprimerend en kan ik weer even terugschieten en denken: “Wat heb ik fout gedaan waardoor dit gebeurt?” Gelukkig is dat nu sporadisch. Ik geloof wel dat ook dit alleen maar weer beter kan worden. Als ik het dan toch over beter worden heb, dan vind ik beter ook een mooi woord in de zin van “beter dan daarvoor”, dus ook als een ziekte niet over kan gaan. Het kan namelijk vaak wel beter gaan. Op welk vlak dan ook. Emotioneel, mentaal, fysiek of spiritueel. Beter dan daarvoor. Dat vind ik mooi en hoopgevend!

Gelukkig kan ik het telkens weer heel snel de goede kant op keren

Ik blijf het confronterend vinden dat er misschien iets slapende is in mij dat ook weer wakker of een beetje wakker kan worden. Wanneer ik door omstandigheden niet meer zou kunnen toepassen wat nu zo goed voor mij werkt. Wanneer me lichamelijk iets overkomt of wanneer ik ineens heel slecht zou eten. Ik vind het telkens weer wonderlijk hoe heftig mijn lichaam kan reageren als ik veel stress of nare emoties ervaar. Als ik iets heb gegeten wat niet goed voor me is. Gelukkig kan ik het ook telkens weer heel snel de goede kant op keren. Toch herinneren deze momenten me wel aan die 10 jaar. Het kan ineens weer voelen zoals toen. Maarrrr daarom is het dus ook zo fijn dat ik nu wel meerdere instrumenten in handen heb om het weer beter te laten gaan.

Het plaatje rond

Ik vind het een ongelooflijk fascinerende wereld. Wat ik mooi vind aan Ralph en zijn werk is dat het om een leefstijl gaat en niet om een dieet. Het betekent voor mij dat ik nog meer begrip en handvaten heb gekregen voor hoe het lichaam werkt. Ik wist destijds dat mijn CVS met emoties te maken had, maar ook dat er echt iets aan de hand was op lichamelijk vlak. Door de boeken van Ralph en alles waarmee ik daarna in aanraking ben gekomen, begrijp ik nu wat er lichamelijk gezien “mis” is gegaan. Daarmee kwam voor mij het plaatje rond.

Ik zocht al die jaren naar handvaten om invloed op mijn lichaam te kunnen krijgen. Door de hormoonfactor, door te begrijpen hoe het werkt met hormonen en voeding, kreeg ik dat!

Het is nu compleet doordat ik zowel de impact van emoties, als de impact van voeding en leefstijl heb ontdekt. Het is letterlijk mis gegaan met de chemische en hormonale processen in mijn lichaam. Terugkijkend heeft het mij wel gebracht waar ik nu ben. In die zin kan ik niet zeggen dat het mis is gegaan. Het is precies zo gegaan dat ik nu sta waar ik sta. Deze ervaring wil ik graag hoopvol doorgeven.

Het idee is al in 2012 ontstaan

In 2012 volgde ik de TOP Training, een training in Trainen, Opleiden en Presenteren. Op dat moment had ik nog nooit alleen voor een groep gestaan, maar wist al wel dat ik dat graag wilde. Ik voelde een drive om de dingen waar ik zoveel aan heb gehad te kunnen delen met meer mensen. Met groepen waarin mensen ook weer van elkaar zouden kunnen leren. Het examen van die training bestond uit het geven van een presentatie. Aangezien ik de enige in de groep was die nog niet voor een groep stond, moest ik dus iets verzinnen wat nog niet bestond. In de maanden dat ik naar het examen toe leefde ontstond voor mij het idee. Ik heb een concept bedacht en de cursus in een presentatie gegoten.

Ik wist meteen de naam

Ik had het idee om een cursus in elkaar te zetten waarbij je lichamelijke klachten van jezelf kon onderzoeken door middel van allemaal verschillende methoden. Een cursus om inzicht te krijgen en te onderzoeken of er ook emotionele blokkades bij betrokken zijn en daar aan te werken. Ik stelde me het lichaam voor als een soort KOMPAS. Dat je lichaam werkt als een richtingaanwijzer om je eigen pad te vinden. Maar ook om wijzer te worden van de signalen die je lichaam geeft. Het mooie hieraan vind ik ook dat er geen enkele manier is die voor iedereen werkt. We zijn allemaal uniek en we kunnen dus alleen naar ons eigen kompas luisteren. Het gaat om het volgen van je eigen richting. Om het maken van keuzes die passen bij waar jij je het beste bij voelt, het meest vitaal en het meest gelukkig.

Lichaamswijzer

De inhoud die ik destijds bedacht was wel anders dan het nu in werkelijkheid is geworden. Doordat ik de boeken van De Hormoonfactor las en de opleiding bij Ralph Moorman ging doen, raakte ik zo enthousiast dat ik wist dat ik met die inhoud cursus Lichaamswijzer vorm wilde geven. Ik voelde zó dat ik een nieuwe passie had ontdekt en dit zó graag wilde delen.

Ik vond het heel fijn om te ervaren dat ik iets in elkaar heb gezet wat ik zelf graag had willen volgen.

Vooral ook wilde ik een praktische training in elkaar zetten. Hoe kook je dan gezond, wat moet je in huis halen, hoe kun je boodschappen doen en kennis maken met nieuwe voedings- en verzorgingsproducten? Ik heb zelf vaak de ervaring dat er een verschil is tussen iets lezen en het ook daadwerkelijk ervaren en doen. Dit ervaren en doen wilde ik dichterbij halen, zodat de kans op succeservaring met de hormoonfactor groter zou zijn.

Iedereen op z’n eigen unieke manier

Ik vind het bijzonder dat de training er uiteindelijk heel anders is gaan uitzien dan ik in 2012 voor ogen had. Ik vind het super fijn dat we in de praktijk nu ook iets aanbieden op lichamelijk vlak. Lichaam en geest werken zo samen.

Het belang van voeding en leefstijl hoort zo bij “lekker in je vel” zitten. Het voelt als een aanvulling op alles wat er op emotioneel gebied aangeboden wordt.

De eerste paar trainingen die ik nu heb gegeven heb ik als GEWELDIG ervaren. Vooral de aha-momenten van de deelnemers. Maar vooral ook hoe ze zelf enthousiast raken en volop aan de slag zijn. Iedereen zo op hun eigen unieke manier. Dat vind ik ook zo belangrijk. Je haalt eruit wat je eruit wilt halen. Door kennis te krijgen kun je veel beter bewuste keuzes maken qua voeding, zodat je ook begrijpt waarom je iets beter wel of niet kunt doen.

Na elke middag of avond was ik weer erg gelukkig. Het is ook tijdrovend. Ik wil namelijk altijd graag van alles laten proeven. Natuurlijk zo vers mogelijk. Dus op de dag van de cursus ben ik druk bezig met bakken, maken en producten klaarleggen.

Enthousiast en verrast

Het groepsproces vind ik er ook een prachtige factor in. Ik vind het erg leuk dat de mensen in de groep elkaar stimuleren en helpen. Er worden onderling recepten uitgewisseld en er zijn prachtige verhalen over meer energie en klachten die afnemen. Zo was er een vrouw die erg veel last had van buik- en darmklachten. Deze waren aan het einde van de cursus verdwenen. Dat vind ik echt zo geweldig om te horen!

De laatste groep wilde heel graag een vervolg. Dus wie weet wat de toekomst brengt….

Ja, als ik mezelf vergelijk met de tijd dat ik nog ziek bij mijn ouders was, dan ben ik nu echt Beter. Beter in de zin van Gezond. Dat waarvan ik overtuigd was dat zou gebeuren.

Op mijn 15^e werd ik ziek, op mijn 25^e ging ik aan de slag bij Praktijk Erna Rensen en op mijn 35^e gaf ik Lichaamswijzer vorm. Ook nu weer geloof ik dat het nóg beter met mij kan gaan. Daar zit volgens mij ook zo’n gezond luxe streven in van zelfontwikkeling. De behoefte om me steeds verder te ontwikkelen. Ik zie dat vaak terug in hoe het lichamelijk met mij gaat. Daarin komt ook het kompas weer terug. De wijzers van mijn lichaam die mij telkens opnieuw de richting op sturen om beter te worden. De betere versie van mezelf. Voor mezelf én voor de mensen om mij heen.

Graag help ik ook jou om Lichaamswijzer te worden en een weg te vinden die goed is VOOR JOU!

 

Wil je in de toekomst Blogs ontvangen (gratis)? Schrijf je dan hier in.